Smart

Nie jest to bynajmniej auto moich marzeń, ale postanowiłem je tutaj opisać, ponieważ od dzisiaj jest to mój samochód służbowy :) Mowa o Smarcie Fortwo.

Obecnie w ofercie Smarta jest tylko jeden model, druga generacja Fortwo. Samochód ten wygląda zdecydowanie lepiej od swojego poprzednika, przynajmniej z zewnątrz. Gdy się na niego spojrzy, pierwszą myślą jest "jakie rozkoszne samochodowe maleństwo - auto bobasek" :) Istotnie, można uznać, że jest w gruncie rzeczy "pół samochodu", jeśli chodzi o jego długość (dla porównania, długość Smarta Fortwo wynosi 2695 mm, a BMW Serii 7 ma 5072 mm).
Wnętrze robi nieco mniej pozytywne wrażenie, ze względu na dość spartański projekt deski. W egzemplarzu, którym jeździłem jest klimatyzacja, elektryczne szyby, radio, i to wszystko. Zaskoczyły mnie manualnie sterowane lusterka boczne.
Jak się okazało po chwili jazdy, miejsca dla kierowcy jest całkiem sporo, a fotele są naprawdę wygodne. Łatwo znaleźć wygodną pozycję za kierownicą.

Jeśli chodzi o prowadzenie, to trzeba się było chwilę przyzwyczaić, po przesiadce z "normalnego" samochodu. Przede wszystkim, przyzwyczajenia wymagała półautomatyczna skrzynia biegów - są tylko 2 pedały - gazu i hamulca, zaś biegi zmienia się samemu, popychając lub pociągając do siebie lewarek. Jednak po zatrzymaniu się, auto samo redukuje bieg na "jedynkę". Przyznam szczerze, że ta skrzynia to  największa wada tego samochodu. Po co wepchano ten mechanizm do tego mikro pojazdu? Zapewne wpływa to na jego wysoką cenę (która zaczyna się od 39 tys. zł), a wcale nie jest wygodne. Skrzynia ta działa bardzo wolno i ospale. Przy próbie dynamicznego rozpędzania się i szybkiej zmianie biegu na wyższy trzeba chwilę poczekać, zanim wejdzie bieg. Brak obrotomierza sprawia, że czasami przy rozpędzaniu nie wiadomo, czy to auto jest po prostu tak głośne, czy już należałoby zmienić bieg na wyższy, gdyż akurat wyje, jakby miało zaraz wyzionąć ducha; po zmianie biegu okazuje się, że chyba jednak to pierwsze, bo rozpędzanie staje się przymulone.
Smart Fortwo zdecydowanie nie sprawdza się przy dynamicznej jeździe, w ogóle nie ma sportowego ducha. Przy szybszym pokonywaniu zakrętów ma się wrażenie, że auto, które swoją geometrią przypomina słupek na kółkach, zaraz się przewróci. Do tego dochodzą dość toporne hamulce - pomimo małych wymiarów, samochód zatrzymuje się jakby niechętnie. Przy gwałtowniejszym hamowaniu pionowe auto pochyla się do przodu jakby miało się zaraz przewrócić na przednią szybę :) Zawieszenie wydaje się być miękkie, jednakże na nierównościach zachowuje się dość głośno i niepewnie, a przy pokonywaniu garbów podskakuje jak mała żaba. No i wreszcie silnik, również nie powala dynamiką, w dużej mierze winę za to ponosi nieszczęsna półautomatyczna skrzynia, która działa bardzo ślamazarnie. Ciekawe jak ten mały silniczek sprawowałby się w połączeniu z normalną skrzynią biegów, jak bardzo wzrosłaby dynamika auta. Niezrozumiałe jest, dlaczego nie ma możliwości zakupu Smarta z normalną, manualną skrzynią... Standardowo jest to półautomatyczne badziewie, a w droższej wersji jest całkowicie automatyczna skrzynia.
Podsumowując, Smart Fortwo okazał się całkiem przyjemnym miejskim pojazdem. Zaparkowany zajmuje znacznie mniej miejsca niż "pełnowymiarowy" samochód. Z zewnątrz wygląda pociesznie, wnętrze jest praktyczne i przestronne, całkiem ergonomiczne. Natomiast brakuje mu nieco dynamiki, chociaż wiadomo, że nie do dynamicznej jazdy samochód ten został stworzony. Ale największą wadą jest półautomatyczna skrzynia, która działa wolno, odbiera pojazdowi resztki dynamiki i jest moim zdaniem rozwiązaniem bezsensownym.